Nasze ścieżki ku patriotyzmowi

 

          Październik i listopad to piękne miesiące, które w swej zadumie mogą spowodować, że choć na chwilę poczujemy się dumni z tego, że jesteśmy Polakami.

Tak jak nie można kochać ludzi, których nie znamy, tak też nie można kochać i wspierać ojczyzny, jeśli jej nie znamy lub jeśli nie rozumiemy jej aktualnej sytuacji i potrzeb. Z tego względu ważnym przejawem patriotyzmu jest interesowanie się własną ojczyzną, znajomość jej historii i kultury, tradycji i wartości. Czytanie mądrych publikacji na ten temat, kultywowanie tradycji i zwyczajów, świadomość wysiłku i dorobku poprzednich pokoleń Polaków, poznanie życiorysów wyjątkowych rodaków, respektowanie świąt narodowych, pamiętanie dat i wydarzeń istotnych dla losów ojczyzny to podstawy, bez których patriotyzm nie byłby możliwy.

W szkole nie można pominąć i zmarnować żadnego z tych momentów.

14 października – ślubowanie pierwszoklasistów. Jakże są dumni z tego, że oto stają się nareszcie pełnoprawnymi uczniami. W tym dniu przewodzi wiersz Bełzy: „Kto ty jesteś?”, a wszystkie dzieci z przejęciem odpowiadają „Polak mały”. Samo pasowanie odbywa się zgodnie z ceremoniałem szkolnym, przy sztandarze. Jest to moment ,w którym po raz pierwszy najmłodsi uczniowie uczą się szacunku do symboli narodowych i szkolnych.

                                                    

Mijają dwa dni; 16 października to dzień, który w naszej szkole jest  inny, szczególny i wyjątkowy. Wszyscy jesteśmy dumni, że 30 lat temu nasz rodak został papieżem. Wchodząc na piętro szkoły, każdy spogląda w kierunku tablicy pamiątkowej poświęconej Janowi Pawłowi II, odświętnie ozdobionej biało-żółtymi chryzantemami. 

                                                             

Z głośników rozbrzmiewają pieśni „Górale Janowi Pawłowi II”. Tak jest na dzień dobry, a co w ciągu dnia?

                                          

Akademia przedstawiona przez koło artystyczne, odsłaniająca kolejne, nieznane wszystkim epizody z życia Wielkiego Polaka. Na zakończenie wspólne odśpiewanie „Barki” jednoczące całą społeczność uczniowską. Jeszcze nie wszyscy znają ostatnią, napisaną specjalnie dla Ojca Świętego zwrotkę, ale do następnej rocznicy postaramy się zaśpiewać ją jednym głosem.

Klasy młodsze przystąpiły do konkursu plastycznego pt. „Opowieść o Lolku”. Wcześniej zadaniem dzieci było poszerzenie wiadomości na temat dzieciństwa Karola Wojtyły. Dokładnie w 30 rocznicę jego powołania na tron Piotrowy malowali Lolka, który gra w piłkę, bawi się z dziećmi, chodzi do szkoły, służy do mszy, wspólnie z ojcem wędruje po górach, po kalwaryjskich dróżkach itp. Wystawa tych pięknych prac zostanie później otwarta z okazji konkursu recytatorskiego.  

                             

                                             

Listopad to miesiąc, w którym Święto Zmarłych i kolejne rocznice ważne dla nas Polaków, wywołują zadumę i skłaniają do refleksji. Tradycją naszej szkoły są wyjścia klas na Cmentarz Wojskowy w Wadowicach. W tym miejscu można również uczyć patriotyzmu.

                                            

„Wędrując po cmentarzach” nie można nie zatrzymać się na Cmentarzu Orląt Lwowskich. W tym roku bowiem obchodzimy dokładnie 90 rocznicę „Obrony Lwowa”. Wiedza na temat tych tragicznych, a zarazem pięknych wydarzeń w historii Polski jest niestety znikoma.

A w naszej szkole – uroczystość. Poświęcamy chwilę zadumy orlętom lwowskim poległym za ojczyznę – chłopcom, którzy już na zawsze pozostaną młodzi i zawsze już mieć będą lat dziesięć, jedenaście. Może nie będą to już bezimienni bohaterowie, a w pamięci naszych uczniów pozostaną Antoś Petrykiewicz czy Jurek Bitschan.

Przed akademią uczniowie wypowiadali się w ankiecie „Jestem dumny z tego, że jestem Polakiem”, zaznaczając poziom swojego patriotyzmu. Po akademii jeszcze raz określili się jako Polacy. Zdecydowanie udało się im wspiąć wyżej. Zaznaczali również uczucia towarzyszące im w czasie tej uroczystości.

                                                

Swoją wiedzę na temat „utraconego miasta” mogli poszerzyć oglądając wystawę zdjęć i pamiątek lwowskich z lat dziewięćdziesiątych.

                                             

                                                            

Uwieńczeniem rozwijania uczuć patriotycznych jest 11 listopada, obchodzony u nas podobnie jak w zeszłym roku pod hasłem: „Młodzież pamięta”. W klasach i na korytarzu pojawiły się gazetki przypominające o wydarzeniach sprzed 90 lat. Wiersze i pieśni prezentowane w czasie uroczystej akademii, w sposób szczególny oddawały uczucia Polaków walczących o niepodległość i radość z jej odzyskania. Poezja potrafi dotrzeć do głębszych pokładów duszy współczesnej młodzieży.

                                             

Akademia z okazji święta narodowego, to również dobry moment, aby kształtować właściwą postawę wobec symboli narodowych. W naszej szkole śpiewając hymn  w tak uroczystej chwili, pamiętamy o wszystkich zwrotkach i zgodnie z ceremoniałem szkolnym uczestniczy w tym wydarzeniu poczet sztandarowy.

             27 listopada mamy ponowne „spotkanie” z Wielkim Polakiem. W klasach I-III odbywa się konkurs recytatorski: „Jan Paweł II w poezji”
 
                             

oraz ogłoszenie wyników konkursu plastycznego wraz z otwarciem wystawy: „Opowieść o Lolku”. Nasi uczniowie z wielkim przejęciem recytują wiersze napisane przez trochę starszych kolegów z Rabki.

W listopadzie, bale andrzejkowe stały się również okazją do nauki  patriotyzmu. „Śląsko – Małopolski Komitet Pomocy Dzieciom Polskim Archidiecezji Lwowskiej” wystąpił z prośbą o zorganizowanie pomocy świątecznej dla dzieci Lwowa. Nasi uczniowie, mający okazję wcześniej zapoznania się z sytuacją Polaków na Ukrainie, mają możliwość zaznaczenia więzi z naszymi rodakami nie tylko słowem, ale i czynem. Otóż bilet wstępu na zabawę, to czekolada - do tej właśnie paczki świątecznej. W wyniku tej akcji zebraliśmy 140 czekolad, a przy okazji mikołajek zorganizowaliśmy jeszcze zbiórkę przyborów szkolnych. Myślimy, że zebrane dary ucieszą dzieciaków Lwowa.

  
                                     

Przykłady naszych działań w ciągu tych dwóch miesięcy świadczą o tym, że staramy się korzystać z każdej okazji, aby w uczniach  wzbudzać poczucie silnej więzi emocjonalnej, społecznej, kulturowej, religijnej z własnym narodem, z jego historią i tradycją.